Asynchrone ontwikkeling
We laten graag een Bekina-lid Hilde aan het woord over de ontwikkeling van haar dochters:
Asynchrone ontwikkeling betekent, volgens hoogbloeier.be, dat de cognitieve, emotionele en lichamelijke ontwikkeling niet synchroon gebeuren. Ik kwam het wel eens tegen in de lectuur rond hoogbegaafdheid en hoewel ik veel van de kenmerken van hoogbegaafdheid wel herkende bij onze dochters, was dit er geen. Onze kinderen waren gewoon onze kinderen en hierdoor ook onze norm. Het waren/zijn vaak de verwondere reacties van anderen, meestal van volwassenen, die ons deden en nog steeds doen beseffen dat dit mischien toch niet het geval is.
Perfect op schema?
Zo was onze oudste dochter, Linde, al op jonge leeftijd enorm geboeid door puzzels en kwam ze hiermee zelf (onbewust) tegemoet aan haar nood voor cognitieve uitdaging. Pas toen we bij het eerste oudercontact te horen kregen dat ze perfect ‘op schema’ zat omdat ze al puzzels van 12 en 24 stukjes kon maken en wij de juf vertelden dat 96 en 144 ook al lukten, kregen we een nog al ongelovige blik aan de andere kant. Van waar die reactie kwam begrepen wij dan weer niet. Ook in Lego-bouwsets kon ze zich uren uitleven. Dat er +18 stond op sets die ook al door een 11-jarige konden gebouwd worden vonden wij dan wel vreemd. En wij zagen ook het kind dat, zich net als de kinderen van de buren uren kon uitleven op de trampoline in de tuin en als peuter enorm uitkeek naar de ritjes achterop de fiets bij opa. Wat betreft de lichamelijk ontwikkeling betrof was het dan wel weer op haar voorwaarden. Fietslesjes en een resem hulpmiddelen mochten niet baten. Pas de 3 dagen na haar 6 e verjaardag vond zij het de juiste dag om te beginnen fietsen zonder steunwieltjes.
Spreidstand in ontwikkeling
En toen kwam nummer 2, Elize. De spreidstand die we bij haar zien tussen haar cognitieve, emotionele en lichamelijke noden, is soms nog moeilijk te vatten.
Haar fysieke verschijning verschilt weinig van andere 11-jarigen. Op een klasfoto van een 6 e leerjaar zou zij er eentje van de zovelen zijn. Ze zou zelfs de indruk geven van een laatbloeier te zijn. Er zijn nog geen uitgesproken fysieke veranderingen aan de gang en waar andere 11-12-jarigen zich al wat zouden laten beïnvloeden in hun kledingkeuzes door de heersende norm of door wat vriendjes dragen, blijft zij vooral trouw aan zichzelf: héél veel roze en glitters maar bovenal eenhoorns. Als het bestaat met eenhoorns, heeft ze het in haar kast liggen.
Cognitief
Wat betreft haar cognitieve ontwikkeling blijft ze ook enorm trouw aan zichzelf. Toen zij 5 was hoorde ze hoe haar zus aan de slag moest met de maaltafels en haar nieuwsgierigheid was geprikkeld. De lijstjes van buiten leren, zoals dit bij de zus werd aangepakt was nog een trap te hoog maar dankzij de klok maakt zij zich wel de tafel van 5 eigen en de knop van de verwarming in de wagen kwam dan weer van pas om de tafel van 2 onder de knie te krijgen. Als 6-jarige ging ze aan de slag met de Franse vervoegingen en als 11-jarige ging ze in september 2024 van start in het 3 e middelbaar. Halftijds in schoolverband en halftijds in zelfstudie. Elke maand brengt ze ons ook enkele weetjes die ze in de Nerdland-podcast heeft opgepikt en elk jaar hebben we kaartjes voor de Missie-shows van Hetty Helsmoortel. Soms moeten we haar ook beschermen tegen zichzelf als ze zich dreigt te verliezen in onderwerp. Zo had ze er in het najaar van 2023 haar eigen missie van gemaakt om de klimaatopwarming, die door CO2-uitstoot wordt veroorzaakt, op te lossen.
Emotioneel
Wat betreft haar emotionele ontwikkeling, gaat het dan weer een gans andere richting uit. Met momenten kan zij echt nog nood hebben aan de fysieke nabijheid van vooral mama. Na een moeilijke dag even samen onder een dekentje in de zetel, kan haar echt helpen en is soms nodig om tot rust te komen. In zéér moeilijk tijden zijn er zelfs momenten dat alleen slapen even niet meer lukt. Gelukkig offert papa dan even zijn plaats in het ouderlijk bed op.
En ook bij haar zijn het opnieuw de reacties van anderen, die er ons bewust van maken dat al deze eigenschappen samen in 1 persoontje uitzonderlijk is. De kassiersters in de supermarkt keken al eens vreemd op als Elize aan hun kassa verscheen met een brood en de bankkaart om af te rekenen. De verwondering was nog groter toen ze er door diezelfde ukkepuk dan ook nog werden op gewezen dat het totaal van de rekening niet correct kon zijn. Er plakte wel een stickertje van 30% korting op haar brood, dus had ze zelf al even uitgerekend hoeveel € 4,50 -30% was en dat was niet het bedrag dat de kassierster benoemde.
Meningen en bezorgdheden
Ook binnen de eigen familie hebben mensen hier wel eens ‘een mening’ over. Daar waar Linde haar focus en interesses al veel meer buiten het gezin liggen, heeft Elize soms die geborgenheid van dat gezin nog héél hard nodig. We merken dan aan de minder- empathische reacties van Linde, op deze nood aan aandacht, dat ze dit niet meer snapt. Bij gelegenheid uit de ene oma ook wel eens haar bezorgdheid over de boeken die Elize leest en het feit dat Elize niet altijd aansluiting vindt bij leeftijdsgenoten, is volgens de andere oma dan weer hoofdzakelijk te wijten aan het feit dat we haar te veel van school hebben laten veranderen en we haar hierdoor de kans hebben ontnomen om lange termijn vriendschappen op te bouwen. Fijn dat dit ook even werd uitgeklaard.
Wat ze nog allemaal zullen tegenkomen op hun weg en waar die hen nog zal brengen, is nog een groot raadsel. Soms zullen wij hen die weg moeten wijzen en soms zullen we die weg zelf samen met hen nog moeten maken. Er zullen ook ongetwijfeld stukken zijn die ze alleen gaan moeten afleggen en dan zullen wij steevast als hun grootste supporters langs de zijlijn staan.
We kijken er alvast naar uit!
