In de vorige getuigenissen konden jullie al lezen op welke verschillende conventionele of minder conventionele manieren leden de weg vonden naar Bekina. Mijn verhaal is een van de redenen waarom we ook activiteiten specifiek voor jongvolwassenen organiseren (ook al heeft de organisatie hiervan soms wat voeten in de aarde - lees: de gekste ideeën eerst en het grote puzzelwerk om een datum te prikken).
Kangoeroewerking
Ik had als kind een voorbeeldige schoolcarrière, aangevuld met talloze verschillende hobby’s maar ergens in het vijfde middelbaar liep ik helemaal vast op school. Een bezorgde leerkracht nam het woord “hoogbegaafdheid” in de mond, maar op dat moment kon ik me daar niets bij voorstellen. Ik liep eens goed tegen de muur maar nadien ploeterde ik rustig verder om uiteindelijk als bij toeval bij Bekina terecht te komen. Deze leerkracht startte namelijk kangoeroewerking op en vroeg me of ik het niet zag zitten om eens wat “lesjes” te komen geven. Onbewust had ik daar mijn allereerste Bekina-ontmoeting; want Bert was 1 van die lieve leerlingen waarmee ik mij ging verdiepen in de menselijke anatomie.
Toevallig; zo via-via had diezelfde leerkracht gehoord dat ze nog een monitor zochten bij Bekina om mee te gaan op paaskamp. Dat leek me wel een tof idee en de rest is intussen al meer dan 17 jaar een vervolg op deze ene vraag. Het allereerste kamp wist ik niet wat me overkwam; de deelnemende kinderen deden me heel hard aan mezelf denken en meer en meer kwam ik te weten over mezelf en alles wat bij hoogbegaafdheid kwam kijken. Voor mij voelde het als thuiskomen in een veilige haven. EINDELIJK een plekje waar ik gewoon mezelf kon zijn.
(h)erkenning voor tieners en jongvolwassenen
De Bekinareis ging verder en na enkel mee te gaan als monitor op kamp, sloot ik me aan bij de organisatie van het kamp. Later werd ik bestuurslid in Oost-Vlaanderen en nationaal en werd ik zelf kampverantwoordelijke van het paaskamp. Terugdenkend aan mijn eigen verhaal, besefte ik dat niet iedereen er als kind wordt uitgepikt en dat ook tieners en jongvolwassenen wel (h)erkenning kunnen gebruiken.
Daarom ontstond het idee om ook voor deze doelgroep activiteiten te organiseren aangezien hoogbegaafdheid niet stopt op een bepaalde leeftijd. Het is een meerwaarde om ervaringen met studies, werk… te kunnen uitwisselen met gelijkgestemden. Het is ook de bedoeling om dit heel laagdrempelig te houden en hier telkens ook kleine momentjes te creëren waarin de dagelijkse beslommeringen naar de achtergrond verdwijnen. Daarnaast hebben we ook een WhatsApp-groepje waarin er gestemd kan worden voor de inhoud en data van activiteiten of gewoon plaats is voor een babbel.
Dus, laat nooit de angst om wat anderen van je denken je stoppen om jezelf te zijn!
Voel je het ook wel kriebelen om mee te gaan op een activiteit of leer je graag wat mensen kennen? Mail gerust naar karolien.vandemaele@bekina.org met al je vragen en bedenkingen!
Geïnteresseerd om eens mee te gaan? We komen eind deze maand samen!
